تأثیر فیزیوگرافی و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک بر پراکنش گونه بادامک در ۴ منطقه از استان مرکزی

بررسی نیاز رویشگاهی از جمله فیزیوگرافی و خصوصیات خاک گونه های مهم جنگلی برای اصلاح، احیاء و حفاظت پوشش گیاهی ضروری می باشد. یکی از گونه های مهم جنگلی استان مرکزی بادامکspach.  amygdalus scoparia می باشد که دارای استفاده خوراکی و صنعتی و ارزش زیست محیطی و حفاظتی است. در این پژوهش پس از جنگل گردشی و بررسی مقدماتی منطقه و با توجه به متغیرهایی مانند جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و شیب اقدام به پیاده نمودن 61 قطعه با اسنفاده از دستگاه gps در 4 منطقه جلایر ساوه، نیمور محلات، جفتان تفرش و سرآبادان تفرش گردید. در هر یک از قطعات نمونه برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک (پتاسیم قابل جذب، آهک، کربن آلی، ازت آلی، رس، سیلت، شن، هدایت الکتریکی، اسیدیته و فسفر قابل جذب) و اندازه گیری های کمی رویشی گونه (تعداد درخت در هکتار، قطر تاج، ارتفاع درخت، سطح مقطع تاج هر درخت، سطح مقطع تاج در هکتار و تجدید حیات) انجام و با نرم افزارهای spss و pc-ord مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمون تجزیه واریانس یک طرفه نشان داد که بیش ترین ارتفاع از سطح دریا، شیب، آهک، هدایت الکتریکی و فسفر در منطقه نیمور محلات، بیش ترین مقدار درصد شن و سطح مقطع تاج در هکتار در مناطق جلایر ساوه و سرآبادان تفرش، بیش ترین تعداد درخت در هکتار در منطقه سرآبادان تفرش و کم ترین ارتفاع از سطح دریا و سیلت در منطقه جلایر ساوه وجود دارد. همچنین تحلیل مؤلفه های اصلی بیانگر آن است که همه مشخصه های رویشی در جهت مثبت محور اول پراکنده شده اند. منطقه جلایر ساوه بیش ترین همبستگی مثبت را با محور اول و نیمور محلات با محور دوم نشان می دهد. در ربع اول و در مناطق سرآبادان و جلایر ساوه درصد شن و ازت کل و در ربع دوم و در منطقه نیمور محلات ارتفاع از سطح دریا، شیب و فسفر و در ربع چهارم و در منطقه جفتان تفرش کربن آلی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر پراکنش بادامک می باشند.